Θέλει επαγρύπνηση για τη διατήρηση των κεκτημένων και πολλή δουλειά για να γίνει ξανά αξιοπρεπής ο Αστυνομικός!
Νέοι αντιπρόσωποι βγήκαν μπροστά, καινούριες προτάσεις, φρέσκιες ιδέες, ελάχιστη ένταση (σε σχέση με τα άλλα συνέδρια), χαρά για το αντάμωμα με συναδέλφους από όλη την Ελλάδα, θλίψη, θυμός, οργή στις συζητήσεις για τα προβλήματά μας.
Θέλει επαγρύπνηση για τη διατήρηση των κεκτημένων και πολλή δουλειά για να γίνει ξανά αξιοπρεπής ο Αστυνομικός (κάτι το οποίο δε διαφαίνεται από το προϋπολογισμό του 2014 για το Υπουργείο μας, οπότε όσο μας έχει μείνει…) Υπομονή.
ΝΕΑ ΑΡΧΗ: ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Γενικός Γραμματέας
Ε.ΑΣ.Υ.Α.
Αντιπρόσωπος Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Σε λίγες μέρες φεύγει ένας ακόμα μνημονιακός χρόνος, ένας χρόνος που έχει οδηγήσει την κοινωνία μας στα όρια της εξαθλίωσης. Η εξαθλίωση αυτή δεν έχει οδηγήσει όμως μόνο σε οικονομική δυσπραγία αλλά και σε μεγάλη θεσμική και ηθική κατάπτωση. Σε αυτό το πρωτόγνωρο για τη γενιά μας περιβάλλον ,οι αστυνομικοί έχουμε διττό και ιδιαίτερο ρόλο.
Παλεύουμε να ανταπεξέλθουμε στα προβλήματα σαν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και την ίδια στιγμή προσπαθούμε να στηρίξουμε περισσότερο από τον καθένα την κρατική υπόσταση, το δημοκρατικό πολίτευμα, τους θεσμούς και τις ανθρώπινες ζωές.
Δυστυχώς όμως αυτοί που έχουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους θεωρούν προφανώς ότι είμαστε δεδομένα ταγμένοι σε αυτό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος για την αποκατάσταση των όποιων αδικιών σε βάρος μας. Μάλιστα εκτός του άθλιου βιοτικού επιπέδου που μας έχουν φέρει, μας αφήνουν και βορά σε όποιον θέλει να καπηλευτεί γεγονότα, απροστάτευτους από διάφορες τηλεδικαστικές προβοκάτσιες και έρμαιους στα διάφορα κέντρα αποφάσεων.
Το συμπέρασμα είναι ένα για αυτούς.
Φταίμε πάντα εμείς!
Όταν καίγεται η χώρα από αναρχικούς φταίμε εμείς, όταν ανδρώνονται ακραία μορφώματα (από τα δικά τους λάθη) φταίμε πάλι εμείς.
Φτάνει πια!
Ο καθένας μας πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και όλοι μαζί μια γροθιά να προσπαθήσουμε να σώσουμε ότι σώνεται.
Δυστυχώς δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από κανέναν πόσο μάλλον από αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το σημείο.
Η αναγέννηση αυτής της δυναμικής είναι ευκαιρία να γίνει στο επικείμενο 23ο Συνέδριο της Π.Ο.ΑΣ.Υ. Ο συνδικαλισμός άλλωστε
αποτελούσε πάντοτε την ασπίδα σε οποιαδήποτε εργασιακή λαίλαπα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι ότι και να συζητάει κανείς κατ’ ιδίαν και ανεύθυνα ας σκεφτεί τι θα είχαμε πετύχει ή πόσο παρακάτω θα βρισκόμασταν αν δεν υπήρχε ο συνδικαλισμός
στην Αστυνομία. Βέβαια έχουν υπάρξει λάθη, αστοχίες, ατομικές μεθοδεύσεις και φιλοδοξίες που είχαν σαν αποτέλεσμα να τρωθεί το γόητρο και η σημασία του κινήματος.
Φταίμε και μεταξύ μας που αντί να προσπαθούμε για γόνιμες σκέψεις και ενέργειες, ορισμένες φορές, αναλωνόμαστε σε αντιπαραθέσεις, ίντριγκες και διαδικτυακές σπέκουλες. Όλα τα παραπάνω αργά ή γρήγορα γυρίζουν μπούμερανγκ για όλους. Αυτό το συνέδριο πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για νέους αγώνες και όχι για τακτικισμούς, συνδιαλλαγές με σκοπό κάποιοι να παραμείνουν στην ασφάλεια που τους χαρίζει η θέση τους. Πρέπει να βγούμε από το τούνελ της ανυπαρξίας και της απάθειας του τελευταίου διαστήματος. Είναι αδιανόητο με τόσα γεγονότα που έχουν συμβεί τελευταία και με νωπή απόφαση του Γενικού Συμβουλίου Π.Ο.ΑΣ.Υ. για δυναμικές
κινητοποιήσεις ακόμα και μέσα στον περασμένο Οκτώβριο, να μην έχει γίνει καμία άλλη εκτός της Δ.Ε.Θ. πανελλαδικά παρά μόνο σε περιφερειακό επίπεδο. Βέβαια για να είμαστε διεκδικητικοί πρέπει να μην κουβαλάμε βαρίδια, να μην χρωστάμε σε κανέναν, ούτε να είμαστε όμηροι αποφάσεων και προσωπικών εξυπηρετήσεων. Δεν μπορεί εμείς οι ίδιοι να είμαστε και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα. Πρέπει να είμαστε με τον Αστυνομικό. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πυγμής αλλά και επιχειρηματολογίας θα πρέπει επιτέλους να ζητήσουμε να γίνουν πράξεις οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες, αλλά και σύμφωνα με τις τελευταίες επίσημες δηλώσεις, ότι ένα μέρος από το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού θα επιστρέψει στον Έλληνα Αστυνομικό που τόσο άδικα έχει πληγεί από την οικονομική κρίση. Και επειδή κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι μια μισθολογική αύξηση αυτή την εποχή θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου και από άλλες πληγέντες κοινωνικές ομάδες, μία πρόταση είναι η παρακάτω:
α) Κατάργηση του πλαφόν για την αποζημίωση των νυχτερινών ωρών απασχόλησης,
β) Αύξηση της αποζημίωσης της πέραν του πενθημέρου απασχόλησης
γ) Αποκατάσταση των συντελεστών του βασικού μισθού με βάση τον Αστυφύλακα
δ) ένα επίδομα στο αστυνομικό προσωπικό ενόψει Ευρωεκλογών και Εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που συμπίπτουν και με την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη χώρα μας (αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν από τον κοινοτικό προϋπολογισμό).
Αυτοί οι στόχοι είναι εφικτοί να πραγματοποιηθούν έως τα μέσα του 2014
έτσι ώστε να υπάρξει μια μικρή ελάφρυνση της δυσβάσταχτης
καθημερινότητας του αστυνομικού προσωπικού. Οι εποχές για ανέξοδες υποσχέσεις έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όλοι κρίνονται από τη συνέπεια λόγων και πράξεων. Ενωμένοι οι Αστυνομικοί είμαστε πλέον συνειδητοποιημένοι για να πέφτουμε συνεχώς θύματα παραχολογιών που ποτέ δεν γίνονται πραγματικότητα. Η
εποχή του Μαυρογιαλούρου είναι επίκαιρη για κάποιους ακόμα, όμως «οι κάτοικοι της Πλατανιάς» δεν μένουν πλέον εδώ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι ας σταθούμε όλοι ο ένας δίπλα στον
άλλον για να βάλουμε φρένο στον κατήφορο που μας έσπρωξαν. Μην πέφτουμε στην παγίδα ορισμένων που επιθυμούν την απαξίωση του συνδικαλιστικού μας φορέα. Επιθυμούν την απαξίωσή μας γενικώς.
Είναι άλλωστε καλύτερο ένας κακός συνδικαλισμός από τον καθόλου συνδικαλισμό. Δεν θα πέσουμε στην παγίδα τους, στις δύσκολες μέρες που έρχονται δεν είναι ώρα για Ιφιγένειες !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου